Umowa franczyzowa to dokument prawny, w którym w sposób kompleksowy ujęta jest transakcja zawierana pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą.
Jej kompleksowość nie polega na szczegółowości, lecz na sprawiedliwym i precyzyjnym opisaniu modelu współpracy pomiędzy stronami. Umowa franczyzowa powinna uwzględniać mechanizmy kontrolne, pozwalające franczyzodawcy zachować spójność jego systemu.
Umowa franczyzowa należy w polskim prawie do kategorii tzw. umów nienazwanych. Są to umowy które nie są unormowane w kodeksie cywilnym ani w innych aktach prawa cywilnego. Dopuszczalność jej zawierania wynika z zasady swobody umów przewidzianej w kodeksie cywilnym. Na jej podstawie strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według własnego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W przypadku franczyzy granice swobody kontraktowania wyznaczane są, między innymi, przez bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.
Umiejscowienie umowy franczyzowej pośród umów nienazwanych daje dużą swobodę w kształtowaniu jej treści. Wymaga jednak precyzyjnego uregulowania wszystkich istotnych elementów i łatwo jest popełnić błąd pomijając którąś z ważnych kwestii.
Umowa franczyzowa bywa także mylona z innymi umowami. Nie jest to umowa dystrybucyjna, ponieważ jej istotą nie jest dostarczanie towarów w celu ich dalszej odsprzedaży lecz udzielenie franczyzobiorcy uprawnienia i jednocześnie zobowiązanie go do korzystania z całego pakietu franczyzowego franczyzodawcy. Na taki pakiet składają się między innymi oznaczenia przedsiębiorstwa, wiedza i doświadczenie (know-how) oraz wsparcie ze strony franczyzodawcy. Jednym słowem cała metoda prowadzenia biznesu opracowana i zweryfikowana przez franczyzodawcę w jego własnych placówkach.
Nie jest to umowa agencyjna, gdyż franczyzobiorca, w przeciwieństwie do agenta, zawsze działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Franczyzobiorca nie dostaje też, tak jak agent, wynagrodzenia za swoje działania w postaci prowizji. Natomiast we franczyzie wynagrodzenie przysługuje franczyzodawcy za prawa których udzielił franczyzobiorcy.
Umowie franczyzowej najbliżej jest do umowy licencyjnej. Obie te umowy zawierają element zezwolenia na korzystanie z prawa, ale mimo to nie jest możliwe ich utożsamianie. Przede wszystkim umowa franczyzowa jest umową obszerniejszą. Zawiera, oprócz elementów licencyjnych, określenie wzajemnych praw i obowiązków stron, postanowienia dotyczące dostaw, zatrudniania i szkolenia pracowników i inne.
Prawidłowo skonstruowana umowa franczyzowa musi w należyty sposób zabezpiecza interesy stron, w szczególności know-how franczyzodawcy, zachowując jednocześnie rynkowe standardy w zakresie praw i obowiązków nakładanych na franczyzobiorców. Nie można jednak stworzy jednego wzorca umowy franczyzowej. Powodem tego jest różnorodność branżowa firm funkcjonujących na zasadach franczyzy, a także różnorodny zakres działalności prowadzonej w ramach każdej z branż.
Częstym błędem popełnianym przez początkujących franczyzodawców jest rozpoczynanie budowy systemu franczyzowego właśnie od próby opracowania wzorcowej umowy franczyzowej. Podczas, gdy w rzeczywistości umowa franczyzowa jest zwieńczeniem całego procesu opracowania dokumentacji systemu franczyzowego, klamrą spinającą wszystkie elementy wchodzące w skład pakietu franczyzowego oferowanego przez franczyzodawcę. Musi ona opisywać model biznesowy działalności franczyzodawcy i jego know-how, więc siłą rzeczy powinna powstawać jako jeden z ostatnich elementów pakietu franczyzowego oferowanego przez franczyzodawcę.
Innym nieporozumieniem związanym z umowami franczyzowymi jest przeświadczenie, że wystarczające jest przerobienie przez franczyzodawcę lub jego doradcę prawnego jakiegoś ogólnodostępnego wzoru umowy franczyzowej. Takie wzory mają jednak to do siebie, że jedynie w ogólnym zarysie sygnalizują niektóre z zagadnień wymagających uregulowania. Nie może jednak być inaczej, ponieważ to co we franczyzie wyjątkowe i niepowtarzalne, czyli fakt, że systemy franczyzowe funkcjonują praktycznie we wszystkich branżach gospodarki powoduje, że nie sposób jest opracować jednego, uniwersalnego wzoru umowy franczyzowej.
Tworząc umowę franczyzową należy pamiętać, że tak długo, jak współpraca stron dobrze się układa, do umowy zazwyczaj się nie zagląda. Potrzebna jest ona w momencie, gdy relacje stron zaczynają się psuć i dochodzi do sporu. Dlatego też umowa franczyzowa powinna trafnie przewidywać sytuacje konfliktowe oraz zawierać zapisy regulujące je w jasny i precyzyjny sposób.
Dołącz do newslettera
Pozostałe artykuły - Podstawy franczyzy
Ważne linki
Na skróty
Katalog franczyz
Kwoty inwestycji